fbpx
Korowaj weselny - Delektujemy.pl
Autor: delektujemy
Korowaj weselny
Udostępnij:
Trudność: 1 / 3
ilość porcji: 20
czas przygotowania: 90 min.

Składniki

Ciasto:
  • 1 kg mąki
  • 200 ml mleka
  • 200 ml śmietany
  • 200 g cukru
  • 4 jaja
  • 1 białko
  • 10 g drożdży instant Delecta
  • FORMA DO PIECZENIA: garnek bez plastikowych elementów lub okrągła forma do biszkoptów

Przygotowanie

Tradycyjny, wypiekany dzień przed weselem korowaj to ciasto, bez którego jeszcze nie dawno nie mogło się odbyć żadne wesele!

  1. Wsypujemy mąkę i drożdże do miski, dodajemy mleko i śmietanę, mieszamy.
  2. Ubijamy białka na sztywno i wolniej ubijając, dodajemy po jednym żółtku.
  3. Do jednolitej masy wsypujemy cukier i ubijamy, aż ten prawie się rozpuści.
  4. Dodajemy powstałą masę do reszty suchych składników i wszystko mieszamy.
  5. Wyrabiamy ciasto przez około 15 minut, a potem odstawiamy przykryte do wyrośnięcia.
  6. Dzielimy ciasto na 3 części. Z jednej formujemy kulę i wkładamy do garnka wyłożonego papierem do pieczenia, spłaszczamy ją, by przylegała do brzegów.
  7. Z drugiej części ciasta formujemy wałki i splatamy po 2 ze sobą.
  8. Układamy je w formie ślimaka na powierzchni pierwszej warstwy ciasta.
  9. Garnek przykrywamy i odstawiamy do wyrośnięcia.
  10. Z trzeciej części ciasta robimy różne plecione ozdoby: warkocze, serca, ptaszki, kwiatki itp.
  11. Gdy w garnku ciasto wyrośnie, układamy ozdoby na wierzchu.
  12. Pieczemy przez około 50 minut w piekarniku nagrzanym do temperatury 140 stopni C (bez termoobiegu).

W Polsce pieczony był głównie na Podlasiu, Suwalszczyźnie, Lubelszczyźnie i we wschodniej części Mazowsza, a gdzieniegdzie tradycja kultywowana jest do dziś.

 

Korowaj weselny to tradycyjne ciasto weselne, głęboko zakorzenione w kulturze ludowej Polski, zwłaszcza we wschodnich regionach takich jak Podlasie i Lubelszczyzna. Wywodzi się z czasów słowiańskich i symbolizuje dostatek oraz szczęście dla młodej pary. Przygotowywane z ciasta drożdżowego, bogato zdobione plecionkami, figurkami i ornamentami, korowaj jest często wzbogacany miodem i bakaliami, co nadaje mu unikalny, lekko słodki smak. Proces pieczenia korowaja jest pełen obrzędów i rytuałów, podkreślających jego znaczenie w tradycji weselnej.

W kulturze słowiańskiej korowaj był uważany za symbol obfitości, a jego przygotowanie było ceremonią samą w sobie. Zazwyczaj pieczono go w domu panny młodej, a przygotowanie ciasta było ściśle związane z różnymi rytuałami mającymi zapewnić szczęście nowożeńcom. Kobiety, które piekły korowaj, musiały być szczęśliwie zamężne, co miało przekazać pozytywną energię młodej parze.

Ciasto to jest niezwykle dekoracyjne - plecionki i figury z ciasta mogą przedstawiać symbole płodności, miłości i jedności. Każdy element ma swoje znaczenie, co czyni korowaj nie tylko smacznym, ale także pełnym symboliki. Tradycja pieczenia korowaja jest pielęgnowana do dziś, zwłaszcza na wsiach, gdzie zachowuje się dawną obrzędowość i wartości.

Dobra rada:

Aby uzyskać idealny korowaj weselny, należy szczególną uwagę zwrócić na fermentację ciasta drożdżowego. Kluczowym aspektem jest odpowiednia temperatura w trakcie wyrastania ciasta – powinna wynosić około 25-30 stopni C. Upewnij się, że ciasto jest dobrze wyrobione, co zapewni jego elastyczność i jednolitą strukturę. Ponadto dodatek cukru do drożdży na początku procesu pomoże aktywować drożdże i przyspieszyć fermentację.

Korowaj weselny

Oceń przepis
12345

Chcesz więcej
słodkich przepisów?

Zapisz się na
nasz newsletter.
WYSYŁAM...

Dziękujemy.
Na podany adres e-mail zostanie wysłana wiadomość z potwierdzeniem

Komentarze

Joanna

03-07-2024

Ocena:

Setki razy słyszałam o tym cięcie podczas babcinych opowieści o weselach. W jej okolicach (pod Krasnymstawem) zwany był Korowalem. Na weselach, które babcia pamietala był to główny punkt oczekiwań dzieci (lata przedwojenne). Po przyjeździe młodych z kościoła (na slub jechali raczej mlodzi, starsi oczekiwali w domu) w największej izbie drewnianego domu zbierali się goście. Najpierw gospodarz, ojciec panny młodej (lub pana młodego, gdy pozniej wesele było u niego) szedł z flaszką i kieliszkiem , i po kolei kazdemu mężczyźnie nalewał (każdy pił z tego samego kieliszka,bieda była). Jeśli kogoś nie lubił to "przypadkiem" na tej osobie kończyła mu się flaszka😄 kolejną zaczynał częstować z drugiego końca i znów tuz przed nielubianą osobą był koniec. Z tego powodu od razu dochodziło do awantur. A za gospodarzem podążała gospodyni z korowalem krojach go wszystkim, kobietom i dzieciom. Dla dzieciaczków, które nie znały smaku słodyczy taką pajda korowala smakowała przepysznie.

Zostaw komentarz
oraz ocenę

Moja ocena:
+